Principe 2 – Het lichaam is gemaakt om te bewegen.

In deze reeks van artikelen wil ik jou als lezer mee nemen in een viertal basisprincipes die ik dagelijks toepas in mijn behandelingen. Deze principes geven richting aan de manier van behandelen en de uitleg die ik daarbij geef aan mijn cliënten. Wellicht zul je al gauw merken dat deze principes vrij logisch zijn. Toch zie ik de grote waarde en kracht in van deze principes. Precies wat mijn behandelingen zo anders en uiterst effectief maakt.

In het eerste artikel van deze reeks hebben we het gehad over het principe dat het lichaam altijd doet wat je van hem vraagt om te doen. In dit tweede artikel wil ik jullie meenemen in een principe wat ook belangrijk is in het ontstaan én in het herstel van pijnklachten in het menselijk lichaam. Laten we beginnen met het neerzetten van dit principe.

‘Het lichaam is gemaakt om te bewegen.’

 

Iedereen die wel eens een tijd goed ziek is geweest (hiermee bedoel ik een goede twee weken) kan meepraten over hoe fijn het weer voelt om voor het eerst een wandeling buiten te kunnen maken. Voor diegene die dit misschien niet kennen, het voel héél, héél fijn. Het geeft je direct weer energie. Zoals ik in de vorige blog al heb aangegeven ben ik eerder pragmatisch dan spiritueel ingesteld. Dus ook in deze blog ga ik mijn best doen om dit zo praktisch mogelijk uit te leggen. Laten we eerst eens beginnen met wat ik precies bedoel met bewegen. Vervolgens gaan we verder met het grote verschil tussen bewegen en belasten.

 

‘Bewegen’ is een ruim woord, vindt je niet? Om het wat specifieker te maken wil ik gelijk duidelijk maken wat mijn zicht op bewegen is. Bewegen zie ik als het strekken van je knie, het buigen of strekken van je arm en het opstaan van uit een stoel, bijvoorbeeld. Wat ik ook onder bewegen zijn dingen die je in je dagelijks leven veel doet en die van nature makkelijk gaan zoals lopen en fietsen.

Dat zijn de dingen die voor elk gezond persoon géén grote belasting meebrengen, eerder zelfs rust! Het is ook niet zo gek dat er een hoop mensen plezier vinden in het maken van een ‘gezonde wandeling’ of een fietsritje vanuit plezier. Het maken van een ‘herhaaldelijke beweging’, waar we als therapeuten lopen en fietsen onder laten vallen, zorgt ervoor dat ik een stof in je hoofd wordt aangemaakt waar je automatisch blij van wordt. Dus naast de gezonde wandeling, wordt het ook nog een fijne wandeling!

 

Dát is dus het eerder voordeel van bewegen, je hoofd wordt er blij van. Ja? Dus? En nu? Als ik pijn heb wordt ik niet zozeer blij van bewegen?
Die kan ik maar al te goed begrijpen. Laten we even het voorbeeld nemen van lopen en  laat me je meenemen naar het allerbelangrijkste aspect van bewegen. Als je pijnklachten hebt komt dit vaak doordat er ergens een bepaalde spier overbelast is geraakt. Wanneer dit zo is hebben jou hersenen al een andere manier van lopen gekozen, zoals je in de vorige blog al hebt kunnen lezen. Wanneer je een herhaaldelijke beweging maakt, in dit geval dus lopen waarbij je steeds opnieuw een stap moet zetten, worden keer op keer alle spieren binnen de keten aangespannen. Dus ook de spier die overbelast is. Elke spier bestaat uit een hele grote hoop verschillende vezels. Deze spiervezels liggen allemaal in dezelfde richting en worden aan elkaar vastgemaakt door middel van pezen. Pezen zitten vaak weer aan een bepaald bot vast. Hoe groter de spier is, uit hoe meer vezels de spier bestaat!
Het aanspannen van deze spiervezels gebeurd door twee verschillende chemische stofjes. Om dit verder geen herhaling te maken van je scheikunde les van vroeger, laten we de namen even buiten beschouwing. Het ene stofje zorgt ervoor dat de vezels aangespannen worden en de ander zorgt dan weer voor ontspanning. Wanneer er genoeg vezels in een spier aangespannen worden, trekt de spier dus inderdaad werkelijk samen, en kan je hierdoor een beweging maken.

Zoals eerder gezegd maak je met lopen continu een herhaaldelijke beweging. Door deze herhaaldelijke bewegingen gebeurt er binnen in een spier een hele hoop. Er wordt meer bloed naar de spieren toe gestuurd, daardoor worden de spieren als het ware warm wordt (bloed is nou eenmaal best warm!).
Tegelijkertijd stroomt er meer water (ja, water) door je spieren heen, dit water zorgt ervoor dat je spieren soepel blijven. Daarnaast heeft dit water nóg een belangrijk effect. De chemische stofjes die ervoor zorgen dat je spieren kunnen aan en ontspannen laten wel eens wat achter zich aan slingeren, noem het afval. Dit afval noemen we, wanneer het in de spieren zit, lactaat. Lactaat zorgt weer voor iets wat we allemaal wel herkennen, spierverzuring!

Ok, terug naar het water. Meer bewegen zorgt er dus voor dat je spieren meer doorgespoeld worden met water. Dit water zorgt ervoor dat alle het grootste deel van de lactaten die je spieren aanmaken direct afgevoerd kunnen worden. Natuurlijk werkt dit systeem ook wanneer je helemaal niks doet, alleen wanneer we bewegen werkt dit systeem optimaal. Doordat er minder lactaat in de spieren blijft zitten, zwakt de algehele spanning in de spier ook af. Onze spieren vinden het dus werkelijk héél fijn als we bewegen.

 

 

Tot zover het stuk over bewegen. Naast dat we ons lichaam kunnen bewegen, kunnen we ons lichaam ook ‘Belasten’. Met belasten bedoel ik letterlijk elke beweging die meer energie kost dan lopen of fietsen. Vaak kost het belasten van ons lichaam ook meer energie. Er moeten méér spiervezels aanspannen om te doen wat we van ons lichaam vragen om te doen. Hele simpele voorbeelden van ons lichaam belasten zijn bijvoorbeeld hardlopen en tillen. Een wandeling maken van 30 minuten kost je minder energie dan 30 minuten stenen uit je achtertuin weg tillen. Van het werken in je tuin zal je waarschijnlijk even moeten bijkomen. Een ontspannen wandeling daarentegen niet, tenminste, wanneer je geen lichamelijke klachten hebt. 
Natuurlijk kan je je misschien indenken dat niet elke belasting hetzelfde is. Een halfvolle emmer tillen is immers minder belasting dan twee volle emmers tegelijk tillen. Hoe zwaarder de belasting op je lichaam en je spieren is, hoe meer vezels er gebruikt moeten worden om de belasting aan te kunnen. Tóch kost het tillen van zelfs een lege emmer al meer energie dan lopen zonder emmer. Vandaar dat dít precies het verschil is tussen bewegen en belasten. In de volgende blog gaan we dieper in op dit principe, het principe van Belasting/Belastbaarheid.

 

 

We hebben tot nu toe het dus gehad over wát precies bewegen, wát het verschil tussen bewegen en belasten is en wat zowel bewegen als belasten doet met je spieren. Tot nu toe hebben we het gehad over mensen zonder pijnklachten. Alleen wat doet bewegen nou voor iemand die wél ergens pijnklachten heeft?
Het lichaam heeft een zelfherstellend vermogen, wat eigenlijk heel duur gezegd betekend dat je lichaam zichzelf kan herstellen. Om het zelfherstellend vermogen van jouw lichaam zo goed mogelijk te laten werken heb je voornamelijk rust nodig. In rust geef je je lichaam de tijd om te herstellen. Naast rust heeft het lichaam ook beweging nodig. We hebben kunnen lezen dat bewegen zowel de bloedsomloop verhoogd en de spoeling door water wordt versterk. Zowel bloed als water zijn de belangrijkste factoren voor het herstel van een spier. Ik geef bijna al mijn cliënten het advies om na de eerste paar behandelingen veel water te drinken en veel te bewegen. Hoe meer ze bewegen, hoe sneller ons brein weer inziet hoe fijn het is. Hoe sneller ons brein dit weer inziet, hoe sneller hij het lichaam aanstuurt om weer op zoek te gaan naar het natuurlijke evenwicht en genezing.